Odpowiedzi na najczęściej stawiane pytania

• Co to jest duchowa adopcja?
  Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej – radosnej, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
  Do modlitwy można dołaczyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
  
• Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
  Dodatkowymi postawieniami mogą być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki…).
  
• Czy można podejmować duchową adopcję bez dodatkowych postanowień?
  Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.
  
• Jak zrodziła się duchowa adopcja?
  Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele OO Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.
  
• Jakie są owoce duchowej adopcji?
  Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
  
• Kto może podejmować duchową adopcję.
  Każdy – osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.
  
• Ile razy można podjąć duchową adopcję?
  Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.
  
• Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia?
  Tak.
  
• Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
  Duchowa adopcja dotyczy jednego dziecka.
  
• Czy wiemy jakiej narodowości będzie dziecko?
  Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.
  
• Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy?
  Naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.
  
• Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?
  Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.
  
• Czy przerywa się duchową adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
  Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.
  
• Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych?
  Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.
  
• Czy ważna jest duchowa adopcja podjęta przez radio?
  Tak.
  
• Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
  Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.
  
• Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły w przygotowaniach – chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku?
  Tak. Mogą podejmować prywatnie.
  
• W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
  Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
  
• Jak krzewić modlitwę duchowej adopcji?
  • pozyskać kilka osób zainteresowanych duchową adopcją,
  • uzyskać zgodę księdza proboszcza na przeprowadzenie przyrzeczeń duchowej adopcji w kościele,
  • skontaktować się z ośrodkami duchowej adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.